Το πνεύμα των Χριστουγέννων (αυτό του Σκρουτζ)

Προς τον ιστορικό του μέλλοντος, που πιθανότατα θα ξεψαχνίζει το διαδίκτυο και τα αρχαία blogs για να ανασυνθέσει τον πολιτισμό του 21ου αιώνα: Φιλε μελλοντάνθρωπε πρέπει να είσαι πολύ μάγκας για να έχεις επιβιώσει στην εποχή σου. Εδώ στην Ελλάδα του 2011, υπο το καθεστώς χρεοκρατίας, έχουμε πέσει σε εθνική κατάθλιψη. Ποια ελπιδα, ποιά όνειρα, ποιά σχέδια, ποιές γιορτές. Εκει! Μιζέρια και κατάθλιψη, πάρε νά χεις.

Δε φταίνε όμως μόνο αυτά. Τα τελευταία χρόνια, εκεί που μπαίνει Δεκέμβρης και βλέπω έναν αγιοβασίλη, ένα στόλισμα, ένα ψεύτικο χιόνι σε μια βιτρίνα και ανοίγει η καρδιά μας, πετάγονται τα αλτέρια για να μας εκπλήξουν άλλη μια φορά με τον αντικομφορμισμό τους. Αυτή η νέα προτότυπη μόδα τους ωθεί να εκφράσουν πόσο τους εκνευρίζει αυτή η ευχάριστη ατμόσφαιρα, τα ψεύτικα χαμόγελα, οι τυπικές ευχές, η καταναγκαστική ευτυχία και το Last Christmas των Wham!, και δε βλεπουν την ώρα να τελειώσει αυτό το όργιο καταναλωτισμού, τεχνητό δημιούργημα εμπόρων και διαφημιστών που βρήκαν ευκαιρία να καπηλευτούν ένα θρησκευτικό έθιμο.. Οπως κάθε χρόνο οι ναοί του καπιταλισμού και του καταναλωτισμού σαν το The Mall τρίβουν τα χέρια τους σε πείσμα της κρίσης, η οποία τελικά θα καταστρέψει τα σχέδιά τους. Μπουαχαχαχαχα. Όσο για τον Άι Βασίλη, είναι δημιούργημα της κοκακόλας (έχουν και το ίδιο χρώμα)

Θα εκφραστώ υποκειμενικά και εν μέσω συναισθηματικής φόρτισης: Είναι σαν να λέω σε κάποιον 'Χρόνια πολλά' και να μου απαντάει 'Της θειάς σου ρε αρχίδι'. Του γαμάς ο,τι έχει αγάμητο ή οχι;

Πρέπει να ξεκαθαρίσω οτι ως Έλλην δεν μεγάλωσα με την παπαριά οτι η νύχτα των Χριστουγέννων είναι μαγική και συμβαίνουν μαγικά πράγματα και οτι έρχεται ο Αγιοβασίλης και λοιπά φαντάσματα. Αυτά είναι Αγγλοσαξονικές αμερικανιές. Μεγάλωσα με την πεποίθηση οτι η νύχτα της Πρωτοχρονιάς είναι μαγική, τότε έρχεται ο Αγιοβασίλης και ό,τι κάνεις εκείνη τη νύχτα, αυτό θα σου συμβαίνει όλο το χρόνο. Για μένα λοιπόν τα 'Χριστούγεννα' πιάνουν όλη την εμπορική περίοδο αρχίζουν απο το Δεκέμβρη και πιάνουν και Πρωτοχρονιά.

Αναφερόμενος στο θέμα του καταναλωτισμού και των πλαστών αναγκών, θα υπενθυμίσω στους Σκρούτζηδες οτι τα δώρα, είτε στον εαυτό μου είτε στους φίλους μου, είναι προσφορά, όχι καταναλωτισμός. Ενα χρονο δεν πήρα κανένα εξάρτημα στο πισί, ρούχα ή μπιχλιμπιδια. Αν δεν ήρθε τώρα η ώρα να τα κάνω όλα αυτά, τότε πότε;

Κάποιος άλλος πιο παραδοσιακός θα πει πολύ σωστά, οτι το πνεύμα των Χριστουγέννων δεν είναι καταναλωτισμός της κοκακόλας. Είναι θρησκευτικό συναίσθημα, είναι ευκαιρία να ανανεώσουμε τον πνευματικό μας κόσμο με τον ερχομό του Jesus, και εκτός αυτού είναι και ευκαιρία να παιχτούν σποτάκια με κοινωνικά μηνύματα για να θυμηθούμε την Ουγκάντα. Και επίσης είναι ευκαιρία να δώσουμε ένα 20λεπτο σε έναν απο τους δεκάδες ζητιάνους της Ομόνοιας.

Τώρα θα πουν πάλι οι Σκρούτζηδες "τι υποκρισία είναι αυτό το ξαφνικό και προσωρινό ενδιαφέρον που μας πιάνει στις Γιορτές! Αυτά πρέπει να τα σκεφτόμαστε κάθε μέρα, όχι μόνο τώρα!" ως δικαιολογία για να μη κάνουν κάτι ούτε όλο το χρόνο, ούτε και τώρα. Οι μαλάκες όμως δε σκέφτονται οτι αυτά δεν μπορούμε να τα σκεφτόμαστε συνέχεια. Αν δεν υπήρχαν οι Γιορτές για να μας φέρουν αυτό το "υποκριτικό" ενδιαφέρον, στοίχημα οτι δεν θα το είχαμε ποτέ.

Κατα τη γνώμη μου το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι ένα πλάσμα που έχει σχηματιστεί σε συνάρτηση όλων αυτών. Το πνεύμα δεν είναι ούτε ο καταναλωτισμός, ούτε ο αγιοβασίλης της κοκακόλας, ούτε το SMS που θα στείλεις στο Διεθνές Χαμόγελο των Γιατρών της Αμνηστίας του Παιδιού του Κόσμου Χωρίς Σύνορα, ούτε η θρησκευτική κατάνυξη στην εκκλησία. Είναι όλα αυτά μαζί.

Με λίγα λόγια, το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι:

• Να στολίζεις το σπίτι σου
• Να παίρνεις δίπλες, κουραμπιέδες και μελομακάρονα απο το ζαχαροπλαστείο
• Να βλεπεις για εκατοστη φορα Μονο στο Σπιτι, Χριστουγεννιατικο Εφιαλτη, Ψαλιδοχέρη και Γκρέμλινς με τη σόμπα δίπλα σου και ένα φλυτζάνι κακάο
• Να πηγαινεις σουπερμάρκετ και να βλέπεις οτι ήρθαν και πάλι τα κάστανα, τα ιταλικά κέικ και τα εισαγώμενα τυριά
• Να ξενυχτας στο σπιτι του κολλητών σου με φίλους, να καταναλώνετε ουίσκια και ξηροκάρπια και να παίζετε παντομίμα μεχρι το πρωί.
• Να είσαι φαντάρος σε χιονισμενο στρατοπεδο και να παίρνεις άδεια για να δεις την οκογένειά σου
• Να χιονίζει και να παίζεις το αγαπημένο σου βιντεογκέιμ 3-4 η ώρα το πρωι ενω αναβοσβήνουν τα στολίδια στο μπαλκόνι του γείτονα
• Να πηγαίνεις βόλτα στους ναούς του καταναλωτισμού, να βλέπεις βιτρινες, στολίδια, άνεργους Αγιοβασίληδες και ας μην αγορασεις ΤΙΠΟΤΑ.
• Να ακούς το Χριστούγεννα της Βανδή, το Τούλι για τον Χριστούλη της Γαρμπή και το All I Want for Christmas της Κάρρει και μετά να σου χτυπάει ένα κουτσούβελο Αλβανάκι το κουδούνι για να πει τα κάλαντα
• Να έρχονται οι συγγενείς που τους βλέπεις μια φορά το χρόνο για τραπέζι (και να ξερεις οτι θα τους ξαναδεις του χρονου, δε γαμιέται)
• Να σου φέρνει η θεία Τούλα δώρο ένα παιχνίδι για το 3DS (και ας είναι για το μπούτσο, δε γαμέται)
• Να σου στέλνει SMS με κλισέ ευχές ένας χαμένος φίλος ή παλιά γκόμενα που δε μιλάτε όλο το χρόνο (δε γαμιέται)
• Να βλέπεις μικιμάους στην τηλεόραση και μια απο τις 2.376 διασκευές της Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας
• Να ακούς εορταστικά τραγούδια στο YouTube και να βλέπεις άσχετους και άγνωστους απο όλο τον κόσμο να ανταλλάσσουν ευχές σε όλες τις γλώσσες. 
• Να περνάς όμορφα και να έχεις αναμνήσεις για του χρόνου

Θα μου πει τωρα ο μοναδικός αναγνώστης υτου του βλογ (αν υπάρχει): "Καλά ρε Άσχετε, τώρα έρχεσαι να μας πεις τί είναι τα Χριστούγεννα, λες και είσαι καμιά αυθεντία. Κάνεις σαν αυτήν εδώ που πετάγεται να δώσει τάχα μου τον ορισμό της αντρίλας και φέρνει σαν παράδειγμα τον Μίμη Φωτόπουλο και τον Καζάκο".


Αναγνωρίζω οτι άμα έχεις προβλήματα και αγωνιά για το μέλλον, όλη αυτή η παραδοσιακή ευθυμία σου χτυπάει σαδιστικά. Και ο υποφαινόμενος όμως δεν κατούρησε στο πηγάδι. Έχει καλύτερο παρελθόν να θυμάται και να νοσταλγεί.

Όμως....

θα τελειώσω με την τελευταία παράγραφο του Polar Express:

At one time, most of my friends could hear the bell, but as years passed, it fell silent for all of them. Even Sarah found one Christmas that she could no longer hear its sweet sound. Though I've grown old, the bell still rings for me, as it does for all who truly believe.

Καλά Χριστούγεννα μαλάκες!!!!

και εύχομαι μια φορά αυτός να μπουκάρει στο σπίτι σας